Jenny Arean en Brigitte Kaandorp op Ameland – De perfecte combi
juli 15, 2022De weg naar een mooi leven
oktober 12, 2022Na 5,5 maand op Ameland te zijn en met nog een 1.5 maand in het vooruitzicht weet ik zeker dat ik hier anders weg ga dan dat ik hier kwam. Nu ik 47 jaar ben hoeft niemand mij te vertellen dat het leven soms anders loopt dan dat je had gedacht. Die wijsheid heb ik binnen en die badge van het leven heb ik meer dan verdiend. En vergeet niet dat het zeker ook positief kan zijn. Dat dingen anders lopen dan soms gepland wil niet per definitie zeggen dat het negatief hoeft te zijn...integendeel.
Je bent nooit te oud om te leren - een veelgebruikte uitspraak en ...mits je ervoor openstaat ook zeker een waardevolle! Ik ben nooit uitgeleerd, niet uitgeleerd met groei, persoonlijke ontwikkeling, mensen leren kennen, vrienden maken, interesses, leven en werk. Mijn verlangen is te groot om ergens stilletjes in een hoekje te verdwijnen met een baan van 9 tot 17 om daarna thuis na het koken en eten op de bank neer te ploffen en te wachten tot de vermoeidheid aanslaat om me vervolgens een weg te banen richting bed zodat de slaap me in dromenland brengt en om de dag erna weer te beginnen met hetzelfde ritueel.
Werk is leuk, maar persoonlijke groei en ontwikkeling is vele malen leuker kan ik je verzekeren. Dus blijf ik overal het positieve van zien en de uitdagingen zijn meer dan welkom.
Had je mij 5,5 maand geleden gevraagd om naar Ameland te komen in de wetenschap van nu was er een kans geweest dat ik niet was gegaan. Zoals mijn oma weleens zei: "Ik wou dat ik 18 was en weten wat ik nu weet". Dus toch heeft het zo moeten zijn dat ik hier dan toch ben en ...het was nodig ook. Het was nodig om te leren accepteren, het was nodig om de rust te vinden ( hoewel ik de rust zelve ben ) en het was nodig om los te laten.
En hoewel ik het diep van binnen zeker al wist maar toch hier weer heb moeten zoeken heb ik dat stukje ook gevonden op Ameland. Het lag ergens verschuild, verborgen en was niet heel makkelijk te vinden. Het laat zich ook niet makkelijk vinden namelijk. Het zit ergens verborgen in de kern en om bij die kern te komen moet je diep gaan.
En wat heb ik dan precies gevonden? Wat heb ik ontdekt?
"Het is ok om los te laten" - "Het is ok om verder te gaan"- "Ik heb het ok gedaan" - "Ik ben een ok mens"
En nou zonder zweverig, vaag of als een emokip te klinken maar ik kan je vertellen dat als je dat echt hebt gevonden en ook echt diep voelt van binnen het leven anders kleurt. De kleuren zijn intenser dan ooit, het gevoel is intenser dan ooit en ja ook het loslaten is intenser dan ooit en dat maakt het juist zo mooi.
Dat alles een reden heeft ben ik meer dan van overtuigd en de 7 maanden totaal op Ameland had een reden. Hoewel die voor mij nog wat onduidelijk was in het begin is die inmiddels meer dan duidelijk geworden.
Dat ik niet altijd mensen van me af kan houden die niet "ok" zijn weet ik - je hebt immers niet altijd de invloed. Maar waar ik wel invloed op heb is in hoeverre ik ze toelaat en wat ik laat binnenkomen bij mezelf. Niet "ok" mensen zullen je altijd blijven uitdagen en triggeren om je reactie uit te lokken en hoe makkelijk is het om te happen...
Nee, zorg dat je bij de feiten blijft en bewaar de gepaste afstand. Blijf nuchter en blijf vooral bij jezelf en jouw normen en waarden.
De vele momenten van rust, de vele momenten van sparren, de zee, de duinen, de geur van het eiland en de wandelingen slenterend langs het strand..S'avonds en diep in de nacht. Dat alles heeft me het belangrijkste gegeven ...wat ik eigenlijk ook zocht.
Het is "ok" om los te laten...
En wat heb ik een zin in de toekomst!