Het is “ok” om los te laten
september 10, 2022
Wat heeft 7 maanden Ameland me gebracht
november 9, 2022
Het zit er bijna op...nog slechts 19 dagen en dan is het 31 oktober 2022 en dan is mijn avontuur van 7 maanden Ameland klaar! Jeetje wat zijn die maanden snel voorbij gevlogen, maar goed dat is net zo met de jaren. Zo ben ik nog 13 en zo ben ik ineens 47...bijna 48 jaar. Dat je jezelf afvraagt: Hoe dan!
Moet je nagaan hoe snel die laatste 40 jaar zal gaan als ik de 88 mag gaan halen natuurlijk. Daar gaan we wel van uit dat dat de minimale leeftijd is...voor minder doe ik het niet en eigenlijk het liefst 100+ zolang ik helder ben van geest en niet in de luiers hoef te plassen vind ik het dikke prima.
Maar goed, het avontuur stopt hier straks en ik kan je vertellen dat het dat zeker was. Het was meer dan werken. Het werken hier was al zwaar...maar wat dacht je van werken aan jezelf...dat was nog 100 x zwaarder. Ik ben er wel 1000% over eens ( met mezelf dan natuurlijk ) dat Ameland de plek is om aan jezelf te werken en tot rust te komen.
Kijk mijn leven is eigenlijk altijd al wel een roller coaster geweest, het voelde als een achtbaan waarin ik werd getrokken, beugels om en gaan! En als je dan bij het eindpunt was en de beugels weer omhoog gingen wilde je natuurlijk uitstappen...echter voor je ook maar overeind kon komen gingen de beugels weer naar beneden en hupsa....daar ging de achtbaan weer
Herkenbaar? Ik denk voor velen wel.
Het begon bij mij op m'n 3e toen ik brandwonden opliep, daarna een helse vader, gescheiden ouders, een zieke moeder, een moeder die overleed toen ik 13 was, geen vaderfiguur die vader kon of durfde zijn en hij overleed toen ik 19 was, gevolgd door de constatering van meerdere melanomen waar ik voor geopereerd werd, plastische chirurgie voor m'n brandwonden om het mooier te laten worden wat geheel mislukt is, weer melanomen en operaties, trouwen en een scheiding en na de laatste relatie van 10 jaar weer een break-up...
Begrijp me niet verkeerd - deze opsomming is niet om nou zielig te zijn maar als je voor jezelf je eigen opsomming maakt denk je weleens van...jeetje....de achtbaan mag ook echt wel een keer stoppen zodat ik gewoon kan...uitstappen!
En ondanks dat alles - dat mooie inhoudelijke rugzakje van mij - want zo zie ik het ook echt - vind ik het leven mooi! Het is waardevol en natuurlijk waren er momenten dat ik niet altijd zo dacht. Neem bv 7 maanden geleden toen ik het wat minder rooskleurig zag maar ook wist ik dat ik hier mijn managerskills moest toepassen wat ik al 20 jaar doe op werkgebied.
- Wat is het probleem?
- Waar wil je naartoe?
- Welk termijn heb je ervoor nodig?
- Hoe ga je er komen? wat heb je nodig
Nou dan zijn de antwoorden:
- Ik ben niet happy - zit niet zo lekker in m'n vel - heb gefaald
- Ik wil weer 1 zijn met mezelf - me goed voelen
- ik gokte op 7 maanden
- Rust, natuur, zee, wandelen, in gesprek met mezelf
En nu ben ik dus bijna 7 maanden verder en...
- Ik zit weer lekker in m'n vel - ik heb niet gefaald - ik heb geaccepteerd dat dingen soms lopen en je niet overal invloed op hebt
- Ik ben weer 1 met mezelf - Erwin is weer Erwin
- De 7 maanden was een prima berekening
- Al die ingrediënten waren hier meer dan aanwezig: Zon, zee, natuur, strand, wandelen en...rust
Ik heb dagelijks sessies met mezelf gehad. Soms zwaar en soms luchtig met de nodige humor. Maar elke sessie had een toegevoegde waarde en zorgde voor steeds een stapje dichterbij mijn eigen einddoel: Erwin weer Erwin laten zijn.
En nee... dit is niet zweverig of welke naam je het ook wilt geven. Ik weet zeker dat een ieder weleens in gesprek is met zichzelf. But you gotta try it for 7 months... :) En eerlijk is eerlijk...met dit soort foto's zoals hieronder wat slechts een greep is - een betere omgeving om tot rust te komen en met jezelf in gesprek te gaan kun je niet vinden toch?
Ik geloof dat ik niets teveel heb gezegd...
Dus het werken hier was hard en intensief maar dat is eigenlijk niets vergeleken met werken aan jezelf. Dat vergt nog meer inspanning en jezelf in die spiegel durven aan te kijken en te confronteren. Want ja, soms ben je ook gewoon een lul geweest - laten we er niet omheen draaien. En soms ben je ook genaaid en kwam je niet voor jezelf op. En waarom maar steeds een ieder te vriend willen houden...
Wat zijn je mooie eigenschappen en welke vind je zelf minder mooi en wat maakt het dat ze minder mooi zijn? En vind jij dat minder mooi of denk jij dat anderen dat vinden? En zo kun je duizenden vragen stellen aan jezelf die een eerlijk en oprecht antwoord verdienen en dan kom je steeds dichter bij de kern en die kern is:
Wie is Erwin en kun je en mag je blij zijn met jezelf?
Nou hier de verlossende antwoorden:
- Ik kende Erwin al 47 jaar maar was hem ergens uit het oog verloren wat je ook wel ziet gebeuren soms met een vriend. Gelukkig heeft Erwin - Erwin weer gevonden en kunnen ze het nu beter met elkaar vinden dan ooit tevoor.
- Ik ben een goed mens met meer dan het hart op de goede plek. Ik wil het beste voor iedereen en cijferde mezelf vaak weg. En hoewel dat niet weg is nu kijkt Erwin wel recht in de spiegel en zorgt hij ervoor dat hij zichzelf niet meer wegcijfert.
- Ik heb in de afgelopen maanden meer dan fijne gesprekken gehad met mezelf, zeker ook moeilijke waar de nodige tranen zijn gevallen - maar ze moesten eruit - en ze zijn eruit...
- Ik heb geaccepteerd dat mensen keuzes maken in hun leven die soms minder leuk uit pakten maar het zijn wel hun keuzes. Ik heb daar geen invloed op en kan alleen bij mezelf blijven en zorgen dat ik mezelf recht kan aankijken en verder gaan met mijn eigen pad.
- Ik blijf de zachtaardige goedzak die ik altijd ben en altijd zal blijven - dat is m'n karakter - maar weet ook de grens beter te bewaken en voor mezelf op te komen.
- Ik heb meer over voor een ander dan voor mezelf - ook dat is wie ik ben - ik kan zo ontzettend genieten als een ander floreert en doelen haalt waar ik een kleine bijdrage aan heb mogen leveren. Niet voor mijn voldoening - nee - maar dat ik die bijdrage heb mogen leveren om iemand te laten groeien. Dat je een verschil hebt mogen maken in iemands leven. Dat maakt mij intens gelukkig.
- Ik bepaal wanneer ik uit de achtbaan stap en of ik überhaupt in een achtbaan wil. Misschien kies ik wel voor de ouderwetse spin en als de rit klaar is en ik plezier heb gehad - stap ik weer uit. Ik stap uit omdat ik uit wil stappen!
En dit zijn slechts een paar dingen die ik nu aansnij want er zijn nog zoveel meer...
Ik ben oprecht gelukkig, ik heb zo ontzettend veel zin in de toekomst! Het huisje waar ik in mag wonen voelt ook als een plek van mij en voor mij waar ik in alle liefde mijn dierbaren kan ontvangen.
Ik heb nieuwe mensen mogen leren kennen waarvan 1 toch ook echt wel bijzonder is en alleen al zo iemand mogen leren kennen is meer dan waardevol.
Ik sta te poppelen om vanaf 1 november weer aan de slag te gaan qua werk en heb inmiddels fijne gesprekken met meerdere partijen.
Mijn energie bruist en de creativiteit en ideeën zijn volop in beweging!
Ja, ik kan wel zeggen dat Erwin - Erwin heeft teruggevonden
Laten we er iets moois van maken...samen...
Dus sluit ik af met: Just be sure to follow the sun!
( En natuurlijk komt er nog een laatste blog over mijn tijd hier met de afsluiter )
