Het is zondag en het is zo'n regenachtige dag waarvan je denkt...wat zal ik vandaag eens gaan doen? In mijn ochtendjas blijven rondwarrelen in huis en gitaar spelen, piano spelen, zingen, schrijven of gewoon domweg de hele dag filmpjes kijken op youtube.
Ik besloot na een ontbijt, douchen en wat filmpjes kijken en piano spelen maar eens in de auto te stappen richting Groningen. Immers het meeste van mijn zondag bucketlist had ik toch al gedaan dus kon ik prima die kant even op en wat slenteren door de stad tijdens een koopzondag die dan toch altijd weer voor wat leven in de brouwerij zorgt.

Ik parkeer de auto bij de eendrachtskade en ga te voet richting de Vismarkt. Het is druk...behoorlijk druk ook wel en na een lange tijd niet meer in de stad te zijn geweest was ik dat eigenlijk alweer wat vergeten. Het is immers ook geen Assen natuurlijk :) 
Zigzaggend ontwijk ik wat jongelui, fietsers, ouders met kinderwagens en stop heel even als ik een wat oudere man voorbij zie komen op een fiets aan de hand. Het is een zwerver en met ongeveer 30 AH tassen aan zijn stuur ( ik overdrijf niet! ), een gele grote regenjas aan zie ik dat er allemaal duiven op zijn stuur zitten. Ze zitten op een soort van bakje waar voer in zit en dus een prima plek om te vertoeven voor deze duifjes. Ze eten dan ook hun buikjes lekker vol en de man loopt ondertussen rustig verder met zijn fiets. Ik blijf hem nog even volgen met mijn ogen, draai me dan om en loop verder richting de Vismarkt en ondertussen glimlach ik wat van binnen. Mooi...mooi om te zien!

De brug richting de Vismarkt is smal en ik zie dat ik niet de enige ben die erop wil lopen zodat ik niet ten prooi val aan de vele fietsers, scooters en bezorgdiensten. Ze gaan hard... en niet alleen dat,  het is ook meer een combi van fietsen en op hun telefoon kijken dus even aan de kant voor iemand op de brug is niet een slimme optie had ik al wel gezien.
Eenmaal van de brug af werd het niet veel beter omdat je je een soort van weg moet zien te banen tussen de tientallen fietsen die er dan geparkeerd staan. En dan hebben we het natuurlijk niet over netjes geparkeerd maar ook meer als in: Oh - wacht ik zet hem gewoon hier wel neer - mensen lopen er vast wel omheen. En zo niet dan nog...

Er is een soort van markt op de Vismarkt waarbij kleine ondernemers allerlei waar aanbieden dat ze zelf hebben gemaakt. Ik loop langs de kraampjes en er zitten zeker leuke dingen tussen hoewel de jongedame die de droge worsten verkoopt toch wel een van de leukste bezienswaardigheden is...
Ik probeer over te steken richting de Grote Markt en eigenlijk is dat al net zo'n grote uitdaging als eerder op de brug. Ook hier komt links, rechts, van achter en van voor van allerlei wild vliegende mensen aan. Het is tot nu toe een redelijke survival en een uitdaging hier heelhuids vanaf te komen. En als ik me al zorgen maak hoe moet dat dan wel niet met mensen die bejaard zijn vraag ik me even af voor een seconde....ik probeer een soort van: Klaar voor de start en..af... tacktiek toe te passen en ren naar de overkant. Ik heb het idee dat mensen me wat aankijken alsof ze zien dat ik een vreemdeling ben en wat medelijden met me hebben. Maar... ik ben er!

Via de grote markt loop ik door naar de Poelestraat. Feitelijk gezien kom ik alleen maar eettentjes tegen, klein en dan weer groot met veelal hetzelfde aanbod alleen de naam van de zaak is anders. Ik sla rechtsaf de Peperstraat in.. nu prima en veilig te betreden. Of ik hetzelfde zou doen op een zaterdagnacht 3 uur - ik denk het niet... :) 
Ik loop helemaal door naar achteren en sta even stil bij de oude pizzeria Bienvenue...
Mooie herinneringen van de tijd dat we er hebben gezeten op de 1e verdieping met een karaoke bar. Alles passeert even de revu. Het rondlopen op een kale eerste verdieping, de verbouwing, de opening, de feestjes, de lol en een uur voor aanvang zat ik er heerlijk alleen om lekker te zingen. Voluit en zonder schaamte. Ja het was een mooie tijd zijn de woorden die door m'n hoofd dwarrelen terwijl ik naar boven staar.

Ik loop door en aan het einde ga ik weer rechts om in de oosterstraat uit te komen. Via de Carolieweg kom ik uiteindelijk weer in de Herestraat terecht. Ook hier is het weer druk maar terwijl ik er loop heeft het gewoon niet meer de sfeer van toen ik hier liep als kind. De meeste mensen kijken op hun mobiel en zien niet eens waar ze lopen, een verdwaalde fietser doorbreekt wat stiltes en zorgt dat men moet opkijken zodat hij uiteindelijk uitgekafferd kon worden om vervolgens weer verder te kijken op de mobiel.
Achter me een groepje jongens van ik schat een jaar of 12 met een redelijk groot scala aan woordenkennis althans qua scheldwoorden dan. De een heeft een nog heftiger woord dan de andere. Ik luister mee maar hoor eigenlijk niet 1 normale zin. Waar hebben ze het dan eigenlijk over bedenk ik voor mezelf. Of mis ik iets en is 1 scheldwoord misschien een zin geworden? Dat zou natuurlijk ook nog kunnen. Ze passeren en nog altijd druk scheldend en bewegend met de handen. Ik ben inmiddels aan het eind van de Herestraat gekomen en heb bijna meer panden leeg gezien dan dat er een zaak inzat. Overigens is de verpaupering niet alleen daar te vinden maar eigenlijk overal wel. De charme van jaren terug met mooi geverfde statige panden heeft plaats gemaakt voor leegstand en verval. Half afgebladderde muren waar de verf loslaat, stenen missen, letters van de lichtbakken en vaak met een grote poster op het raam die schreeuwt: Ik ben te huur/te koop! Ik had hetzelfde met de Grote Markt. Het is dat ik het naambordje zag dat ik er toch echt stond en de Martinitoren zag staan - anders had ik echt nog even moeten dubbelchecken op google maps of ik wel goed zat.

Ik vervolg mijn weg weer via de Vismarkt en stop nog even bij de boekenzaak. Het aanbod is groot en heeft iets magisch ook van binnen. Mijn ogen vallen op een titel: Het geheim van positief denken!
Even zat ik nog te denken of ik nu niet snel die jongens van 12 jaar nog wilde traceren en het boek aan ze zou overhandigen maar....nee...toch maar niet. Waarschijnlijk zou hun - dank je wel - een scheldwoord zijn die ik dan weer niet zou begrijpen :) 
Ik reken af en kom weer uit bij de smalle brug die nog drukker is dan op de heenweg. Ik loop rustig door en probeer vooral weer op het voetpad gedeelte te blijven lopen. Weer aangekomen bij de auto stop ik de app van de parkeermeter. € 8,02 totaal voor 2 uurtjes Groningen binnenstad...
Terwijl ik hoofdschuddend mijn auto start en wegrij zie ik aan de overkant van het water de lange file staan. Die gaat ongeveer door tot de bakkerij van de Groninger koeken op het Hoendiep. Via de ringweg probeer ik een weg te banen die me weer op de snelweg doet uitkomen richting Assen. Na 30 min. is me dat ook daadwerkelijk gelukt. 

Of ik snel weer zo'n uitstapje zal doen is de vraag die door m'n hoofd gaat terwijl ik terugrijd naar huis. Ik ben denk ik ergens blijven steken tussen 1984 en 2004. En hoe moet dat wel niet over nog eens 20 jaar vanaf nu? Ik denk dat ik dan Groningen nog zal herkennen aan het stadhuis en de Martinitoren en de rest... zal weg/nieuw/verpauperd/leeg zijn.
En toch ergens diep in mijn kleine hartje ben en blijf ik een stadjer...