En dan ineens neem je een besluit waardoor je toekomst onzeker is...
Dom? avontuurlijk? Impulsief? Geef het maar een naam en welke naam je het ook geeft het is allemaal ok.

Ik heb wat dat betreft nooit mijn toekomst geheel uitgestippeld en wie wel? Zou ook best wel weer saai zijn eigenlijk als je alles al weet van tevoren, dan is de spanning er toch geheel vanaf?
Nee, laten we het vooral juist leuk houden en verrassend. Dat maakt het des te interessanter!

Met veel passie en toewijding gewerkt op het laatste project. Moeilijk? Dat zeker. En ook uitdagend en dat triggert me juist. Ik denk dat ik wat dat betreft met een aantal mooie mensen de boel op de juiste koers heb gezet. Had ik kunnen blijven? Ja, dat ook nog eens. Een jaarcontract lag al klaar. Het enige wat ontbrak was mijn handtekening...

En toch niet getekend? Nope...
Nou daar komt meneer impulsiviteit weer om de hoek kijken of toch niet helemaal?
Ik heb voor mezelf de spelregel dat ik het werk of het project uitdagend genoeg moet vinden om mij te kunnen binden. 
Of dat ik voldoende resultaten moet hebben behaald zodat ik het naar mezelf toe kan verantwoorden, noem het maar een prestatiedrang. En als er 1 factor is dat niet overtuigend is in mijn hoofd pak ik niet die pen om te tekenen.

Hoe makkelijk zou het zijn om het wel te doen en door te gaan waar je was gebleven? En hoeveel mensen zouden het wel hebben gedaan al was het alleen maar voor de zekerheid die het je geeft. Ach wat is nou zekerheid? Zekerheid is dat als je ademt ...je leeft. En tot daar ongeveer de zekerheid.

Maar goed, ik zei dus nee en kon een dag na mijn laatste contract datum weer ergens anders beginnen. Toegegeven, het zou van korte duur zijn en ik hield rekening met 3 maanden. De avond voor ik zou beginnen was het ineens toch spannend of het wel door zou gaan. De bekende kink in de kabel zeg maar. Je voelt het even in je buik en denkt: Oh crap! Maar je laat het los en wacht het even rustig af. En na een uurtje of 2 kwamen de verlossende woorden dat het door zou gaan. 

Na 3 dagen te hebben gewerkt en de inzet van afschaling al was begonnen kwamen dan toch ook die woorden voor mij tijdens een meeting. "Helaas, het stopt over 2 weken". 
Ondanks de nare boodschap had ik een lach op m'n gezicht. Ik moest denken aan die woorden van als ik me niet vergis een reclame commercial ooit: "Het waren 3 mooie dagen!". En dat waren ze zeker.

Ineens gaat er even een tijdlijn aan je voorbij. "Erwin, wat heb je nou weer gedaan?". "Nou dat heb je weer goed voor elkaar mister impulsiviteit". En je huur? Je vaste lasten? Hoe kom je aan een andere baan?

STOP!... Relax....en even tellen tot 10 of misschien ook wel tot 20. Ik heb immers op school gezeten dus dat zou me nog moeten lukken als ik niet alles al ben vergeten zo langzamerhand. Zo'n held was ik niet tijdens wiskunde. En over school gesproken, leuk hoor al die vakken die ik heb gehad. Maar wat heeft het me nu gebracht en gegeven in m'n leven? Ik denk dat de basis van school ( in mijn tijd ) meer was: Leer, leer nog beter, kies een vak en verdien geld. Maar nooit: Hoe zou je willen leven? Wat zou je ideale droombaan zijn en hoe zie je geluk? En wat maakt jou gelukkig. 

Ik heb altijd mijn eigen koers gevaren wat dat betreft. Na een zware operatie waarbij meerdere melanomen waren weggehaald toen ik 17 jaar was en 9 maanden heb ik 3 maanden later een nog zwaardere operatie ondergaan om de brandwonden op mijn gehele buik mooier te laten worden middels plastische chirurgie. Een bovenbeen wat 1 grote schaafwond was en vol met tientallen krammetjes zat vastgeniet op m'n buik. En wat zei de school toen? Waar ik de MEAO volgde. Zorg dat je je achterstand van 8 weken gaat inhalen Erwin en hoe ga je zelf maar zien. 

Tja dan ben ik niet alleen impulsief maar ook besluitvaardig! Zoek het uit en succes ermee. Ik stop! Toegegeven zou ik het nu waarschijnlijk iets anders hebben gedaan. Maar dat is altijd zo met de kennis van nu. Ik was net 18, jong, naïef, had m'n moeder verloren aan kanker toen ik 13 was en woonde bij mijn oma in. Misschien was de situatie er ook niet naar. 

Maar goed, weer even terug naar die huur. En de vaste lasten en al die andere vreselijke rekeningen die je elke maand maar weer mag betalen. Ik geloof niet dat ik zo'n groot spaarpotje heb dat ik even rustig achterover kan gaan leunen. Inmiddels 19 sollicitaties de deur uitgestuurd en 11 afwijzingen. Nou dat gaat dus lekker.

Ok...wacht even... 1,2,3,4,5,6,7,8,9...10
Slokje koffie. die inademen via de neus en langzaam weer uitademen via de mond en luister even naar dat stemmetje vanuit je hart...remember? Waar je altijd naar hebt geluisterd toch?

Datzelfde stemmetje heeft je altijd werk en inkomen bezorgd vanaf je 18e toen je de deur dicht hebt gedaan van school toch? En het pad dat je hebt bewandeld is een opleiding geweest van ruim 35 jaar waardoor je meer dan HBO werk en denkniveau hebt inmiddels toch? Je bent niet gestopt met school Erwin. Je bent juist doorgegaan en jezelf ontwikkeld. Je bent eigenlijk nooit gestopt met school. Ok...ok... das misschien ook wel een enge gedachte maar goed het is eigenlijk ook wel weer de waarheid inderdaad.

En dan die huur... pffff 1200 euro per maand omdat je zo nodig dichterbij de stad wilde wonen. Vrijehuur sector via de makelaar... ok dat was misschien wat impulsief :) 

Ik heb nog steeds 8 sollicitaties openstaan en elke dag gaat er weer 1 of soms 2 uit. Ik heb mensen die met me meedenken, heb netwerken uitgezet. Heb nog een paar afspraken op de planning staan en...

Ik adem...ik adem in en ik adem uit en dus leef ik. Laat ik daar ook maar eens wat meer van genieten dan.

Dingen lopen nooit zoals je had gepland en weet je hoe dat komt Erwin? Omdat je niet wilde plannen en niet vast wilde zitten in dat vicieuze cirkeltje van geleefd worden. En...daar hoort soms nu eenmaal een wat turbulenter leventje bij met wat meer uitdagingen. Dat maakt het juist zo leuk. Niet dat standaard gedoe. En je bent nu eenmaal niet standaard.

Je bent meer dan een teamleider, supervisor, coach, trainer. Je bent een verdomd goede levenscoach die zoveel obstakels heeft moeten trotseren en heeft overwonnen. Dat maakt jou tot wie je nu bent. Een verdomd goede leider van je eigen pad. 

En die huur? Tja, die is wel wat duur. Kijk je hebt wel een gasloos huis, dat dan weer wel. Dus grote kans met dat nare mannetje in Rusland dat je straks nog goedkoper uit bent dan menig mens in een huis dat nog wel op gas stookt.

Je hebt de tegels in huis om je nieuwe pad te gaan betegelen zodat je erover kunt lopen. En anders trek je maar laarzen aan als je de laatste tegels mist. En je kunt natuurlijk ook altijd de tegel achter je pakken om weer vooruit te leggen. Dan duurt het misschien wat langer maar geheid dat je door kunt!

En... vergeet vooral niet te ademen en te genieten. van elke dag.

Misschien moet je eens wat gaan doen met schrijven of levenscoach worden :)
Nou slaap er nog even een nachtje over...

Groetjes Erwin ( en het stemmetje in z'n hart )