Er is niets veiliger dan in je comfortzone te blijven zitten die je hebt gemaakt. Het is vertrouwd en geeft je een soort stabiliteit die je gewend bent. En iets wat niet afwijkt lijkt een goede weg om te bewandelen...of toch niet?
Hoe kijk jij daar eigenlijk naar? Stap jij weleens uit die comfortzone? En zo ja...hoe?

Er is bij mij ook lange tijd die veilige comfortzone geweest waarin ik verbleef en niet uit durfde te wijken naar links en rechts maar maar recht in het gareel bleef. Doe je een stapje naar links vinden mensen daar wat van en naar rechts precies zo.
Dat is nu eenmaal hoe mensen zijn. Ergens iets van vinden wat een ander doet of wil gaan doen. Soms totaal niet onderbouwd en niet sprekende uit ervaring maar puur uit: "Ik zou het niet doen als ik jou was" of "Gaat dat wel goed komen dan? Je hebt dat nog nooit gedaan" en "Pas je wel op want je neemt wel een risico". 

Tja, als je al het advies op zou volgen van deze mensen zou je nooit een stap verder komen en dus nooit ontdekken of iets lukt. En ook al lukt het niet en je gaat op je snufferd...leer je daar ook weer van.

Geef jezelf uitdagingen in het leven en wees vooral bereid te falen en te leren. Dat mag!

Zo heb ik een aantal uitdagingen gehad ( die ik overigens zelf heb aangemaakt natuurlijk ).

Het leek me altijd een keer gaaf om een evenement te organiseren in de Martiniplaza in Groningen. In die mooie grote zaal met 1500 zitplaatsen. Het theater daar is zo immens groot dat het zo indrukweekend is als je daar naar binnen loopt en je alleen maar stil kunt zijn. Maar ja... hoe gaat dat en waar begin je? En hoe financier je dat?
Geen idee.... dacht ik toen. Maar ik ga het wel proberen!

Afspraak gemaakt en "U bent? "zeiden ze toen...
"Ik? Ik ben Erwin en ik wil een evenement gaan organiseren hier in het theater. Wat kost dat?" Vroeg ik.
Ze waren niet direct overtuigd en wilden weten wat voor evenement ik zou gaan doen.
Ik had toen nog geen flauw idee maar gaf aan dat ik een week erop terug zou komen met de plannen. Dat gaf mij immers nog een week om met een idee te komen.

Goed een week later kwam ik er weer en ik zei: "Ik ga een Gospelevenement organiseren". 
Ze vonden het een geweldig idee en ik mocht beginnen. We prikten een datum en het was februari 2004 en 18 september 2004 zou het evenement plaatsvinden. 

Goed ik had nu dus alleen een idee en wist dat ik op 18 september 2004 een evenement had en wist ook dat de rekening een € 8000 euro bedroeg. En ik had geen cent. Nou dat is zeker wel uit je comfortzone stappen wat dat betreft.
Ik zal niet het hele verhaal in detail vertellen anders gaat het wel een hele lange log worden en anders heb je straks niets meer te lezen mocht ik wel een boek gaan schrijven ...( ook weer een idee van me wat geheid waarheid gaat worden ).

Uiteindelijk heb ik met veel vallen en opstaan het evenement gedaan op 18 september 2004 in de Martiniplaza. Heb ik artiesten gehad die kwamen optreden en 1000 bezoekers mogen verwelkomen. Radio commercials gemaakt, posters gemaakt en opgehangen met direct een boete.. want tja wildplakken mag nu eenmaal niet :), flyers gemaakt en deze uitgedeeld. Een Tv commercial gemaakt voor op de locale zender. Een website gemaakt, heb zelf tickets persoonlijk bij mensen aan de deur gebracht. Ik was met van alles en nog wat bezig. Duizend dingen tegelijk.

Is het allemaal perfect gegaan? Zeer zeker niet!
Ik heb fouten gemaakt...absoluut! Maar jeetje wat heb ik veel geleerd op het gebied van muziek, evenementen, theaters, artiesten, regelen, organiseren, flyers maken, financiën, Een goede babbel hebben en ga zo maar door...
De lijst met wat ik heb geleerd is oneindig lang en DAT....neemt niemand me ooit nog af.

Het was een wereldervaring die ik voor geen goud had willen missen. Ja ik heb er zeker grijze haren door gekregen. Sterker nog, de eerste haren zijn daar ergens ontstaan denk ik zo. Maar dat is ok. Elk grijs haartje die ik nu heb en dat zijn er inmiddels behoorlijk wat staat voor een ervaring, een zorg, een beer op de weg die ik heb overwonnen.
Het is een meer dan verdiend grijs haartje. Dus ben er trots op!

En zo ook met het schrijven van een prentenboek. Nog nooit gedaan en samen met mijn vriendin zijn we die weg gaan ontdekken.
Waar begin je? Hoe geef je het uit? Hoe betaal je het allemaal? Hoe komt het in de winkels? Een webshop maken die gekoppeld is aan betaalsystemen en dan nog het gehele traject van opsturen en bezorgen middels track en trace.

Je zult begrijpen dat ik niet veel bruine originele haartjes meer heb zitten op mijn hoofd en mijn dochter van nu 5,5 jaar me vaker opa noemt dan pappa. 

Ook hier weer een geheel nieuwe wereld ontdekt die we niet kenden. Was het een succes? Absoluut! En waarom? Omdat we het boek hebben geschreven, het boek hebben uitgegeven in eigen beheer, een webshop hebben gebouwd ÉN we hebben boeken verkocht!
Dat mensen nu ook weer van alles riepen om het vooral niet te doen heeft ons nooit tegengehouden. Eigenlijk zorgde dat alleen maar voor nog meer vastberadenheid om het juist WEL te gaan doen.

Want...Je kunt alles doen wat je maar wilt. Als jij erin gelooft kun je het. En als je bereid bent om op je snufferd te gaan is het allemaal ok. Als je bereid bent om te leren en je 100% in te zetten moet je ervoor gaan. En als het niet is gelukt heb je nog steeds niet gefaald. dat is het mooie van alles.

Tuurlijk heb je gefaald voor de buitenwereld ( in hun beleving ) die je zogenaamd hebben gewaarschuwd. Maar je hébt niet gefaald. Je hebt juist je grenzen verlegd en geleerd. Je bent een ervaring rijker en hebt ook net als ik een meer dan verdiend grijs haartje erbij.

Ik moet er niet aan denken een leven te leiden waarin ik alleen maar rechttoe rechtaan loop en nooit eens een gek uitstapje maak naar links of naar rechts. Nooit eens een risico neem om te kijken wat er dan allemaal gaat gebeuren. Hoe spannend en leuk is het als je het wel gaat doen...toch?

Nu ben ik natuurlijk ook benieuwd wat jouw uitstapjes naar links of naar rechts zijn geweest dus laat het vooral weten.

En ken geen schaamte. Kijk maar naar mij op deze foto. Stap gewoon eens uit je comfortzone...

Groetjes Erwin ( en het stemmetje in z'n hart )